Հարցազրույցներ Subheading

Ուժը սեռ չունի. Էլինա Դանիելյան
iՈւժը սեռ չունի. Էլինա Դանիելյան

Տեղադրվել է 2022.04.02 07:20


Էլինա Դանիելյանը հարցազրույց է տվել Sport.Mediamax-ին։

Էլինա Դանիելյանի համար դժվարությունները եւ տարիքն երբեք էլ խոչընդոտ չեն եղել սպորտում իր նպատակներին հասնելու համար: Նա բազմաթիվ փորձերից, արծաթե ու բրոնզե մեդալներից հետո է կարողացել հռչակվել շախմատի Եվրոպայի չեմպիոն՝ անկախ Հայաստանին բերելով այդ մրցաշարի առաջին ոսկին:

Sport Mediamax-ը TotoGaming-ի հետ համատեղ՝ կանանց միամսյակի շրջանակում շարունակում է ներկայացնել այն հայ մարզուհիներին, որոնք ապացուցել են, որ ուժը սեռ չունի ու անգնահատելի ներդրում են ունեցել Հայաստանում՝ սպորտի զարգացման գործում։

«Եվրոպայի առաջնությունում հաղթանակն, իսկապես, շատ կարեւոր էր: Երկար ժամանակ պահանջվեց այդ արդյունքին հասնելու համար: Երբեք չէի դադարում հավատալ, որ մի օր այն կյանքի եմ կոչելու: Չգիտեմ էլ թե ինչու, գուցե, իմ անցած ճանապարհի կամ դժվարությունների պատճառով, համոզված էի, որ ինձ մոտ կստացվի: Ամեն փորձություն հաղթահարելիս ավելի էի մոտենում չեմպիոնությանը»:

Դանիելյանի նախորդ փորձը, սակայն, մշտապես մտահոգում էր նրան: Մրցման մի հատվածը լավ էր խաղում, առաջատարների թվում լինում, բայց մի պահ կորցնում էր զգոնությունն ու բավարարվում 2-րդ կամ էլ 3-րդ տեղով:

«Միշտ մտածում էի, միգուցե, պետք է դադարեմ այդ մասին մտածել ու դրա վրա չկենտրոնանամ: Մյուս կողմից էլ գիտեի, որ դա հերթական փորձություն է ինձ համար, արդյոք կկարողանա՞մ հաղթահարել անհաջողությունները: Դա օգնում էր դրսեւորել իմ պայքարող բնավորությունը: Չեմպիոնությունից հետո ինձ մոտ ոչինչ չի փոխվել, մնացել եմ նույնը, պարզապես այդ նպատակն էլ իրականացրի»:

Դանիելյանը ոչ միայն կանանց, այլ նաեւ տղամարդկանց գրոսմայստեր է, հաճախակի է պայքարել նաեւ ուժեղ խաղացողների դեմ:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս


«Տղամարդկանց հետ խաղալիս ոչ մի դժվարություն չեմ ունեցել, նրանց կողմից արհամարհական վերաբերմունք երբեք չեմ զգացել: Կարողացել եմ պայքար ծավալել ու հաղթել: Եթե ուժեղ ու վստահ ես, խաղատախտակի առաջ երեւում է: Պարզապես մենք էմոցիոնալ ենք, տղամարդիկ՝ ավելի սառնասիրտ, բնական է, որ դա կանանց խանգարում է սպորտում»:

Դանիելյանը շախմատից չի հրաժարվել նաեւ երեխայի ծնունդից հետո, թեեւ դժվար է եղել որոշակի դադարից հետո վերադառնալ, սակայն նա նորից շարունակել է զբաղվել սիրելի գործով:

«Շատ մարզուհիներ, այդ թվում՝ շախմատիստուհիներ, երեխայի ծնվելուց հետո դադարեցնում են խաղալ, դա էլ բնական է, քանի որ մեզ ժամանակ է պետք վերականգնվելու համար: Ոմանք ամբողջովին նվիրվում են երեխային, բայց, ճիշտն ասած, ես չկարողացա:

Երեւի 1,5 տարվա դադարից վերադարձա ակտիվ սպորտ, բնականաբար, արդյունքներս բարձր չէին: Երեւի դա պայմանավորված էր նրանով, որ հոգեպես ու ֆիզիկապես հոգնած էի, դեռ լիովին պատրաստ չէի: Բայց աստիճանաբար վերադարձա շախմատային կյանքին ու արդյունքներս էլ լավացան: Իհարկե, փորձում էի համատեղել անձնական կյանքն ու սպորտը, մի տեղ ստացվում էր, մի տեղ՝ ոչ:  Ափսոսում եմ, որ շատ ժամանակ չեմ ունեցել երեխայիս հետ զբաղվելու համար, բայց որքան հնարավորություն եմ ունեցել, աղջկաս կողքին եմ անցկացրել:

Երեխայի ծնունդից հետո ես բավական մեծ էի, շատ բաներ գիտակցում էի: Հասկացա, որ իմ բոլոր հաղթանակներն ու նվաճումներն ուղղակի ոչինչ են նրա կողքին: Ամեն ինչ՝ կյանքը, արժեքները լրիվ փոխվեցին»:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս


Կարեւոր նվաճումներ Դանիելյանի կարիերայում եղան հենց դստեր՝ Էլիզայի ծնունդից հետո: Բայց դրանում միայն երեխան չէ, որ դերակատարում է ունեցել:

«Իմ սպորտային բնավորությունն է նաեւ որոշիչ եղել: Սպորտում միշտ պայքարում էի նաեւ ինքս ինձ հետ, հետաքրքիր էր՝ կկարողանա՞մ, թե՞ ոչ: Այ, դա միշտ առաջնային հարց էր: Ամեն ինչ անում էի, բոլոր քայլերս այնպես էի դասավորում, որ փորձեմ: Արդյունքում համարյա միշտ ստացվում էր»:

Շախմատիստուհին Եվրոպայի չեմպիոն դարձել է իր 43-ամյա տարեդարձից օրեր անց: Նա գտնում է, որ ֆիզիոլոգիական տեսակետից տարիքն, իհարկե, անտեսել հնարավոր չէ, որովհետեւ էներգիան սկսում է պակասել, բայց մոտիվացված լինելուն այն ոչ մի կերպ չի խանգարում:

«Եթե ունես ձգտում, վստահ ես քո ուժերին ու հասկանում ես, որ կարող ես հասնել դրան, ապա ինչո՞ւ չփորձել: Տարիքն այդ ճանապարհին բնավ էլ խոչընդոտ չէ, կարեւորն աշխատես քո նպատակին հասնելու համար: Երբ անընդհատ պայքարի մեջ ես լինում, շատ բաներ ես սովորում»:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս


Իսկ շախմատը չի դադարում սիրել, քանի որ դուր է գալիս մտածելու ու նորը ստեղծելու պրոցեսը: Մարզաձեւը դա անելու անսահման հնարավորություն է տալիս:

«Ես այդ ամենը շատ-շատ եմ սիրում: Շախմատն ինձ գրավում է իր խորությամբ, ունես տախտակ ու 64 վանդակ, դու ես տերը, ինքդ ես արարում: Երբ կարողանում ես ստեղծագործել, անբացատրելի զգացողություններ ես ունենում: Շախմատը կարծես թմրանյութ լինի, մի անգամ փորձելու դեպքում էլ չես կարողանում հրաժարվել: Այդ պայքարը եւ նորանոր փորձություններն իմ դուրը շատ են գալիս»:  

Դանիելյանի ցանկությունը մեկն է, որ մարզաձեւը Հայաստանում շարունակի զարգանալ, նոր աղջիկներ հետաքրքրվեն շախմատով ու կարողանան դրսեւորել իրենց:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս


«Մեր ապագա սերնդին, հատկապես՝ աղջիկներին, ովքեր սիրում են շախմատը, խորհուրդ կտամ երբեք չհանձնվել, պարապել, փորձել, վերլուծել, խաղալ, անընդհատ աշխատել ու արդյունքը կգա: Շախմատը պահանջում է քեզ ամբողջովին, եթե տրվում ես, անպայման վերադարձնում է»:

Իր անելիքների մասին էլ Դանիելյանը խոստումներ տալ չի ուզում, պարզապես ցանկանում է լավացնել արդյունքներն ու շարունակել հաճույք ստանալ խաղից:

«Չեմ կարող խոստանալ, որ կդառնամ Աշխարհի չեմպիոն, հիմա շատ դժվար է, շախմատը շատ է երիտասարդացել: Բայց առավելագույնս կփորձեմ լավ հանդես գալ: Կաշխատեմ ուժերիս ներածին չափով, հուսով եմ՝ կստացվի»:


Մեկնաբանել